W pobliżu bramy wjazdowej do Dworu znajduje się tablica informacyjna „Szlak przygody – Kraina Natury”.

Siódmym przystankiem na szlaku jest:

Dwór w Ludyni

Dwór modrzewiowy z połowy XVIII w. odzwierciedla wyglądem najświetniejsze czasy Rzeczpospolitej Szlacheckiej. Tutaj, po przegranej bitwie pod Szczekocinami, przebywał sam Tadeusz Kościuszko w 1794 roku. Siedemdziesiąt lat później, 8 kwietnia 1864 roku, w okolicach dworu miała miejsce potyczka pomiędzy oddziałem kozaków, a grupką powstańców styczniowych z oddziału Anderliniego. W dworskim młynie poniósł śmierć wachmistrz Kamiński. Ostatnim właścicielem przed parcelacją i nacjonalizacją był Jan Kowalski. Od 1979 r. dwór wraz z parkiem był własnością Góreckich, a od 1997 Gieżyńskich, którzy go odrestaurowali. W latach 90-tych kręcono tu niektóre sceny do adaptacji „Syzyfowych prac” Stefana Żeromskiego – dwór miał być pierwowzorem domu Marcina Borowicza – bohatera powieści. W 2000 roku rozpoczęto tu zdjęcia do ekranizacji „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego. Dworek w Ludyni przeistoczył się na miesiąc w książkową Nawłoć, posiadłość Hipolita Wielosławskiego przyjaciela Cezarego Baryki. Zdjęcia kręcone w Ludyni były niezwykle malownicze i dodawały wiele uroku filmowi. Na terenie posiadłości dworskiej znajduje się XVI wieczny murowany lamus pełniący w okresie reformacji funkcję zboru kalwińskiego i ariańskiego typu „domowego”, jeden z najlepiej zachowanych obiektów sakralnych Braci Polskich. Po wygnaniu Braci Polskich z Rzeczpospolitej (1658) dawna świątynia służyła jako spichlerz dworski. Obecnie lamus wykorzystywany jest jako miejsce wystaw i ekspozycji historycznych.